Με έπιασε απο αυτί και φαβορίτα μαζί και με έσερνε σε όλη την τάξη.
Δεν έκλαψα ούτε και τότε. Ήξερα πως ήταν μεγάλος μαλάκας και ήθελα
να σηκωθώ στην έδρα και να το φωνάξω δυνατά, να το ακούσουν όλοι.
Μαζί με εμένα σέρνονταν και τρίχες απο τις πορτοκαλί πλεξούδες της
μπροστινής μου. Σύρια, με μητέρα Ολλανδή. Δε μιλούσε και πολύ.
Την πλάτη της θυμάμαι μόνο και τη χωρίστρα, στο πίσω μέρος του κεφαλιού
της, που χώριζε τον εγκέφαλο της σε δύο τμήματα. Συχνά χρησιμοποιούσα αυτή
τη χωρίστρα για να οριοθετώ στοιχεία της φαντασίας μου. Χώριζε το πρίν
απο το μετά, το χθές απο το σήμερα, το όμορφο απο το άσχημο, το έξυπνο απο
το χαζό, το καθαρό απο το βρώμικο και το αληθινό απο το ψεύτικο.
Με βοηθούσε να εικονικοποιήσω τις σκέψεις μου, την ώρα που η πιο δύσκολη
εξίσωση λυνόταν στον πίνακα. Η χωρίστρα σήμαινε το επόμενο μου βήμα, σήμαινε
το θράσος και την τόλμη που καθόλου δεν μου έλειπαν εκείνα τα χρόνια.
Τιμωρία στη γωνία με το ένα πόδι σηκωμένο και τώρα πια η χωρίστρα δεν φαίνεται απο εδώ που κάθομαι.
Σύρια, με μητέρα Ολλανδή.
ΑπάντησηΔιαγραφήI like this part:
Χώριζε το πρίν απο το μετά, το χθές απο το σήμερα, το όμορφο απο το άσχημο, το έξυπνο απο το χαζό, το καθαρό απο το βρώμικο και το αληθινό απο το ψεύτικο.
^^ It sounds even good in Spanish.
Sancionar la esquina, ...con una pierna levantada.