Βρίσκομαι μπροστά απο την κλειδαρότρυπα της ανοχής.
Βλέπω φως, αλλά δε διακρίνω τι έχει εκεί μέσα.
Κλειστή η πόρτα και απο τη χαραμάδα στο κάτω μέρος,
βλέπω πάλι φως. Ανοίγω. Οικείο το περιβάλλον, εδω.
Πολλοί οι γνωστοί. Έχουμε ξανά συναντηθεί εμείς!
Ναι, ναι. Έχω ξανα βρεθεί σ' αυτό το δωμάτιο,
αλλά δεν έκατσα πολύ. Είναι ασφυκτικά και πνίγομαι.
Βούλωσα την κλειδαρότρυπα με βαμβάκι , για να μη μπορεί
να δει μέσα ο επόμενος που θα βρεθεί έξω απο την πόρτα.
Χάσιμο χρόνου θα 'ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου