Με τεράστια χαμόγελα υποδεχτήκαμε το φόβο που έφθασε κοντά, σαν ανάσα στη μύτη μας.
[ 00:00 ] Οι ανάσες ταυτίζονται και παραμένουν στατικές και αγχωμένες.
[ 00:03 ] Οι ανάσες μπερδεύονται και τις νιώθω υγρές.
[ 00:09 ] Δεν ακούω δεύτερη ανάσα.
[ 00:10 ] Δεν υπήρξε ποτέ δεύτερη ανάσα. Φόβος ήταν. Στεγνός φόβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου