Η τέλεια ανάγνωση.


Διανύω το 45ο δευτερόλεπτο, χωρίς να κλείσω τα βλέφαρα μου. Το βλέπεις κι εσύ, ότι δεν θα αντέξω για πολύ ακόμα. Oι βλεφαρίδες μου τρέμουν και φανερώνουν τους παλμούς της καρδιάς μου. Για σένα κρατάω τα μάτια μου ορθάνοιχτα. Για σένα, για να μπορείς να τα διαβάσεις. Μόλις ανοιγόκλεισες τα μάτια σου. Έχασες την υπομονή σου. Και τώρα επιτέλους μπορώ να τα κλείσω κι εγώ. Σφραγίζεις τα χείλη σου , σα να μου λες ότι δεν σου αρέσουν πλέον τα παιχνίδια με τα μάτια. Κάποτε τα λάτρευες. Παίζαμε ασταμάτητα. Απλά κι ανώδυνα, χωρίς τραυματισμούς. Μου δείχνεις το δρόμο για την έξοδο, μα δεν πρόλαβες να τα διαβάσεις όλα. Φταίει μάλλον, που έχω το ένα μου μάτι κουτσό. Ποτέ του δεν άνοιξε όσο το άλλο. Και μάντεψε,, βιάστηκες να πιστέψεις πως τα ξέρεις όλα. Δεν στο κρύβω, εγώ δεν ξέρω τίποτα. Δεν έκανες όμως ποτέ, την τέλεια ανάγνωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου