Στενοί φίλοι.

Μπορεί να μη βρεθούμε ξανά στο ίδιο συσσίτιο. Μπορεί οι ζωές μας να λοξοδρομήσουν, μπορεί τα δάκρυά μας να εξοστρακιστούν, στα μαύρα ρούχα μας. Θα μας γδύσουν, θα μας μαστιγώσουν, θα μας εξορίσουν. Κάθε ζεστό μας δάκρυ, θα ξεδιψάει τις μελανιές στο δέρμα μας, θα επουλώνει τις ματωμένες μας πληγές και θα στειρώνει, μέσα μου, το αίσθημα της ξεγνοιασιάς και της διαυγής ανάσας, δίπλα στο δικό σου προσκεφάλι. Θα φορτίζει τα χέρια μου με Volt, που θα βύθιζαν όλο τον κόσμο στο σκοτάδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου